Wybudowany w 1892 r. budynek przy ul. Okrzei w Przemyślu został wpisany do rejestru zabytków [ZDJĘCIA]

Zmiana nazwy ulicy na Stefana Okrzei nastąpiła między 1910 r., a 1932 r.

- Budynek należy do interesujących obiektów mieszkalnych na terenie Zasania, zarówno z uwagi na walory architektoniczne jak i naturalne uwarunkowania krajobrazowe wynikające z jego usytuowania na spadku terenu w kierunku południowym - twierdzą eksperci Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Przemyślu.

Jak analizują dalej:

- Wybudowany w 1892 r., wolnostojący, murowany, licowany zendrówką, dwukondygnacyjny, z użytkowym poddaszem i wysokimi suterenami od południowego - wschodu i piwnicami od północnego – zachodu (piwnice – ceglane, sklepienia odcinkowe), nakryty dachami: dwuspadowym (pierwotnie naczółkowym), a wieża czterospadowym z metalową ozdobną balustradą w kalenicy, pokryte blachą. Założony na planie prostokąta z ryzalitami w elewacjach frontowej, bocznej i tylnej.

Układ wnętrza dwu i półtraktowy, klatka schodowa usytuowana w północno – zachodnim narożniku. We wnętrzu zachowały się oryginalne drewniane, przeszklone drzwi na korytarzu i do mieszkań, parkiety układane w „jodełkę”.

- Budynek przy ul. Okrzei 18 został rozplanowany na rozległej działce w znacznym oddaleniu od linii zabudowy ulicy. Wzniesiony został jako wysokiej klasy dom mieszkalny posiadający cechy budowli willowej, z elementami stylu szwajcarskiego, odznaczający się rozczłonkowaną bryłą z wyraźnie zaakcentowaną wieżą w narożu, posiadającą drewniane elementy dekoracyjne. Ozdobiony został oryginalnym i nietypowym dla zabudowy Przemyśla elementem wystroju elewacji w postaci fryzu dekoracji sgraffitowej. Zachował bogatą ślusarkę balkonów i pochodzące z okresu budowy drewniane drzwi wejściowe. Pierwotnie pomieszczenia posiadały komunikację amfiladową, a na każdej kondygnacji znajdowało się jedno mieszkanie. Budynek posiada zasadniczy układ wnętrza z klatką schodową umieszczoną w tylnym trakcie i wewnętrznym korytarzem - informują specjaliści WUOZ w Przemyślu.